از بی نظمی ها و بدقولی های خودم نمینویسم دیگه،واضحه.
اتفاقات بد هفته اخیر هم که گفتنش حالم میریزه بهم
هفته ای به غایت گند. گندترین هفته ترم 2
اومدم که بنویسم از ذوقی که باید داشته باشم و هنوز ندارم.
باید ذوق کنم از درس خوندناز نشستن پشت میز و ریز ریز مطالب رو جمع کردن و به خورد ذهنم دادن.
یادش بخیر یه روزایی مدرسه میرفتم و هر روز عصر پر ذوق بودم برای اینکه بخونم ،یادبگیرم،برنامه داشته باشم،
به منشاء این همه سرخوردگش دیگه اشاره نمیکنم که پر واضحه
داشتم خنداننده شو می دیدم، کیف کردم از این که حداقل خودشون خوشحال بودن که پیشرفت کردن
پیشرفت کردن حس عجیب خوبیه.یه امید قشنگه.
و منی که شاید مدت هاست یادم رفته امید و برنامه داشتن رو.همه چیز رو رها کردم به حال خودش.
انگار نه انگار که من همون آدمیم که همیشه سعی میکردم اول باشم تو همه ی کلاسای درسیم.
امیدوارم هیچ وقت براتون سوال نشه چی شد که این جوری شد؟!!!.
من اگه میتونستم یه قسمت از حافظم رو پاک کنم حتما دو سال اخیر رو پاک میکردم اونوقت حتما امروز اعتماد به نفس بیشتری داشتم
رکن اساسی تو زندگی همه،اعتماد به نفسهیکم خودمونو قبول داشته باشیم هم حالمون بهتره و هم کارامون بهتر پیش میره.
پ.ن:خیلی وقته که اعتقاداتم شخم زده شده و هنوز یه نظم درست و یه چارچوب پیدا نکرده
اما اعتقادم به ماه رمضون و قشنگیش سرجاشه.
منو هم دعا کنید سر سفره افطار و سحرتون که بدجور محتاجم
رو ,یه ,هم ,ذوق ,هفته ,داشته ,پیشرفت کردن ,رو پاک ,و هنوز ,میتونستم یه ,اگه میتونستم
درباره این سایت